• Zaman zaman ben de, düşünmeden konuşabiliyorum. Düşüncesizlikten değildir bu.Düşündüğümde, ben de insanım diyorum…
  • Düştüğümde ağladığımı hiç hatırlamıyorum.Çünkü kimse beni düşüremedi; ben kendim düşmüştüm…
  • İnce düşünen biriyim. Naif sözcüklerler kullanırım konuşurken. Bu demek değildir ki, kabalık yapamam: karşımdakine bağlıdır bu da…
  • Huyum kurusun, dilime geldiyse eğer diyeceğim“pat diye söyleyiveriyorum”…
  • Mizah yönümün kuvvetli olduğunu söylüyor dostlar.Mizah yazılarımı topladığım dosyamın adını:“Mizah İstemez İzah”koydum…
  • El şakasından asla hoşlanmam: Yapmam da, yapılmasına fırsat vermem..
  • Ben yalan söylemem diyene inanmayın. Bu bile yalandır. Ben yv a kurtarmak içi yalan söylerim. Yalanı renklerle nitelemek de yakışık almaz…
  • İyimser bir insanım: Hiç kötü düşünmem: Dilimdeki en “büyülü sözcük belki”dir.Bu kötünün karşısına iyiliği, çirkinin karşısına Güzeli, yanlışın karşısına doğruyu koymaktır.
  • El şakasından hiç hoşlanmam, yapmam; yapana da fırsat vermem…
  • Ben yalan söylemem diyene asla inanmam: Bu kuyruklu bir yalandır. Ben zevahiri değil, yuvayı kurtaran yalanı yeğlerim. Yalanları renklerle açıklayanlardan nefret ederim…
  • Çok paralar kazandım. Varsıl biriydim. Paranın esiri olmadım hiç. Bunun zararını gördüm. Ama, bu başkalarının da kâıydı aynı zamanda…
  • İki yüzüm var benim; ama ben iki yüzlü olmadım hiç.İçi dışı bir biriyim. Özcesi olduğum gibi göründüm, göründüğüm gibi oldum.Bu nedenle kitabıma Yüzüm Bana Benzer adını verdim. Zira, yüzümün haritası vardır benim…
  • Usta şairlere saygımdan ötürü, şiirlerime şiirimsi diyorum. İbrahim Yıldız gib: “ Utanırım kendime şairim demeye…”
  • Kalemimi asla kiraya vermedim.Bu neden özgürce, edep ve haya gözeterek yazdım. Uyarı aldığımda bıraktım. Tevazu sahibiyim ama; yeri geldiğinde elden bırakmasını da bilirim…
  • “Yaşamak başa çıkmaktır” der Necatigil”: Ben yaşam tanıklığı yapıyorum. Yaşadıklarımı yazdım. “Yazmak sorumluluktur”…
  • Oktay Akbal:-“ Anı değil, Yaşam” der yazdıklar için. Gerçekten insan anılar sarmalında yaşayan bir varlıktır.
  • “Her ne var ise Âlemde aşk imiş” denir. “Her aşk şiirlar başlar”mış: “Sevgiyle beslenmeyen aşklar ise uzun yaşamaz”mış…
  • “Aşkın vurgununu yedim/Öldürmedi beni, yaşatmıyor da…”
  • “ Her nefes alıp verdikçe ben/ Biraz dostluk, biraz sevgi diyorum/ Bu kıtlıkta acaba çok şey mi istiyorum”
  • Çağırma beni Tanrım, gelemem/ Göremediğim mürüvvetler/ Koklayamadığım çiçekler var”…